محتوا
- ذخیره سازی داده های دیجیتال چیست؟
- 10 دستگاه ذخیره سازی اطلاعات دیجیتال برای رایانه ها
- 1. هارد دیسک ها
- 2. دیسک های فلاپی
- 3. نوارها
- 4. دیسک های فشرده (CD)
- 5. دیسک های DVD و Blu-ray
- 6. درایوهای فلش USB
- 7. کارت های دیجیتال امن (کارت های SD)
- 8. درایوهای حالت جامد (SSD)
- 9. ذخیره سازی ابر
- 10. کارتهای پانچ
- 6 علت شایع از دست دادن داده های دیجیتال
علاقه پاول به فناوری و رسانه های دیجیتال به بیش از 30 سال برمی گردد. وی در انگلیس متولد شد و اکنون در آمریکا زندگی می کند.
ذخیره سازی داده های دیجیتال چیست؟
ذخیره سازی داده های دیجیتال اساساً ضبط اطلاعات دیجیتالی در یک رسانه ذخیره سازی است که معمولاً از طریق الکترونیکی انجام می شود. دستگاه ذخیره سازی معمولاً کاربر را قادر می سازد مقدار زیادی داده را در یک فضای فیزیکی نسبتاً کوچک ذخیره کند و اشتراک گذاری این اطلاعات را با دیگران آسان می کند. دستگاه ممکن است بتواند داده ها را به طور موقت یا دائمی نگه دارد.
دستگاه های ذخیره سازی داده های دیجیتال کاربردهای زیادی دارند. به عنوان مثال ، رایانه ها معمولاً به عملکرد ذخیره اطلاعات اعتماد می کنند. از رسانه های ذخیره سازی می توان برای تهیه نسخه پشتیبان از اطلاعات مهم نیز استفاده کرد (ذخیره داده های دیجیتالی می تواند شامل دوام و قابلیت اطمینان باشد ، بنابراین تهیه نسخه های مستقل از اطلاعات معمولاً یک اقدام احتیاطی منطقی است). برخی از دستگاه های ذخیره سازی نیز قابل حمل هستند ، به این معنی که می توان از آنها برای انتقال اطلاعات از یک رایانه به رایانه دیگر استفاده کرد.
رسانه های ذخیره سازی داده های دیجیتال به طور کلی در یکی از پنج دسته قرار می گیرند: دستگاه های ذخیره مغناطیسی ، دستگاه های ذخیره نوری ، دستگاه های حافظه فلش ، ذخیره آنلاین / ابر و ذخیره سازی کاغذ. من در زیر یک یا چند مثال از هر دسته ارائه می دهم.
10 دستگاه ذخیره سازی اطلاعات دیجیتال برای رایانه ها
- دیسک های سخت
- فلاپی دیسک ها
- نوارها
- دیسک های فشرده (CD)
- دیسک های DVD و Blu-ray
- درایوهای فلش USB
- کارت های دیجیتال امن (کارت SD)
- درایوهای حالت جامد (SSD)
- فضای ذخیره ابری
- کارتهای پانچ
من در مورد هر دستگاه زیر به جزئیات بیشتر می پردازم.
1. هارد دیسک ها
یک درایو دیسک سخت (همچنین به عنوان دیسک سخت ، HD یا HDD نیز شناخته می شود) تقریباً در هر رایانه رومیزی و لپ تاپ قابل نصب است. این فایلها را برای سیستم عامل و برنامه های نرم افزاری و همچنین اسناد کاربر مانند عکس ، فایل متنی ، فیلم و صدا ذخیره می کند. هارد دیسک از حافظه مغناطیسی برای ضبط و بازیابی اطلاعات دیجیتالی به یک یا چند دیسک سریع در حال چرخش استفاده می کند.
2. دیسک های فلاپی
فلاپی دیسک همچنین به عنوان دیسکت ، فلاپی یا FD شناخته می شود ، نوع دیگری از محیط ذخیره سازی است که از فناوری ذخیره مغناطیسی برای ذخیره اطلاعات استفاده می کند. دیسک های فلاپی زمانی وسیله رایج ذخیره سازی رایانه ها بودند و از اواسط دهه 1970 تا آغاز قرن 21 بسیار رایج بودند. اندازه فلاپی های اولیه 8 اینچ (203 میلی متر) بود ، اما ابتدا با درایوهای دیسک 5.25 اینچی (133 میلی متر) و در آخر با نسخه های 3.5 اینچی (90 میلی متر) جایگزین شدند.
3. نوارها
در گذشته ، نوار مغناطیسی به دلیل هزینه کم و توانایی ذخیره مقدار زیادی داده ، اغلب برای ذخیره سازی اطلاعات دیجیتال استفاده می شد. این فناوری اساساً از یک قطعه پلاستیکی نازک با روکش مغناطیسی تشکیل شده که دور چرخ ها پیچیده شده است. کندی نسبی و غیرقابل اعتماد بودن آن در مقایسه با سایر راه حلهای ذخیره سازی اطلاعات باعث شده است که اکنون به عنوان یک محیط ذخیره سازی تا حد زیادی رها شود.
4. دیسک های فشرده (CD)
دیسک فشرده ، (یا به طور خلاصه CD) نوعی ذخیره سازی نوری است ، فناوری استفاده از لیزر و چراغ برای خواندن و نوشتن داده ها. در ابتدا ، از دیسک های کم حجم صرفاً برای موسیقی استفاده می شد ، اما در اواخر دهه 1980 ، استفاده از آنها برای ذخیره سازی داده های رایانه ای آغاز شد. در ابتدا ، دیسک های فشرده معرفی شده CD-ROM (فقط خواندنی) بودند ، اما به دنبال آن CD-R ها (دیسک های فشرده قابل نوشتن) و CD-RW ها (دیسک های فشرده قابل بازنویسی) بودند.
5. دیسک های DVD و Blu-ray
DVD (دیسک چند منظوره دیجیتال) و دیسک Blu-ray (BD) فرمت های ذخیره سازی اطلاعات دیسک نوری دیجیتال هستند که دارای دیسک های فشرده جایگزین هستند ، دلیل اصلی آن ذخیره سازی بسیار بیشتر است. به عنوان مثال یک دیسک Blu-ray می تواند 25 گیگابایت (گیگابایت) داده را روی دیسک تک لایه و 50 گیگابایت را روی دیسک دو لایه ذخیره کند. در مقایسه ، یک سی دی استاندارد همان اندازه فیزیکی است ، اما فقط 700 مگابایت (مگابایت) داده دیجیتال را در خود جای داده است.
6. درایوهای فلش USB
درایو فلش USB که به عنوان درایو انگشت شست ، درایو قلم ، درایو فلش ، مموری استیک ، درایو جامپ و درایو USB نیز شناخته می شود ، یک دستگاه ذخیره سازی اطلاعات حافظه فلش است که دارای یک رابط USB یکپارچه است. حافظه فلش عموماً کارآمدتر و قابل اطمینان تر از رسانه نوری است ، کوچکتر ، سریعتر و دارای ظرفیت ذخیره سازی بسیار بیشتری است. همچنین درایوهای فلش به دلیل کمبود قطعات متحرک دوام بیشتری دارند.
7. کارت های دیجیتال امن (کارت های SD)
کارتهای SD معمولاً در چندین دستگاه الکترونیکی از جمله دوربینهای دیجیتال و تلفنهای همراه استفاده می شوند. اگرچه اندازه ها ، کلاس ها و ظرفیت های مختلفی در دسترس است ، همه آنها از طرح مستطیلی با یک طرف "خاموش" استفاده می کنند تا از وارد شدن کارت به دوربین یا کامپیوتر به روش اشتباه جلوگیری کنند.
8. درایوهای حالت جامد (SSD)
یک درایو حالت جامد از حافظه فلش برای ذخیره داده استفاده می کند و گاهی اوقات در دستگاه هایی مانند نت بوک ، لپ تاپ و رایانه رومیزی به جای درایو دیسک سخت سنتی استفاده می شود. از مزایای SSD نسبت به HDD می توان به سرعت بیشتر خواندن / نوشتن ، عملکرد بی صدا ، قابلیت اطمینان بیشتر و مصرف انرژی کمتر اشاره کرد. بزرگترین نقطه ضعف آن هزینه است ، زیرا SSD ظرفیت کمتری نسبت به HDD با قیمت معادل دارد.
9. ذخیره سازی ابر
با توجه به اینکه کاربران به طور فزاینده ای چندین دستگاه را در چندین مکان کار می کنند ، بسیاری از آنها در حال استفاده از راه حل های آنلاین رایانش ابری هستند. رایانش ابری اساساً شامل دستیابی به خدمات از طریق شبکه از طریق مجموعه ای از سرورهای از راه دور است. اگرچه ممکن است ایده "ابر رایانه" برای افرادی که با این مفهوم استعاره آشنا نیستند ، کاملاً انتزاعی به نظر برسد ، اما در عمل ، می تواند راه حل های ذخیره سازی قدرتمندی را برای دستگاه های متصل به اینترنت فراهم کند.
10. کارتهای پانچ
کارتهای پانچ (یا کارتهای پانچ) روشی متداول در ذخیره سازی داده ها بود که در رایانه های اولیه استفاده می شد. اساساً ، آنها از یک کارت کاغذی با سوراخ های سوراخ دار یا سوراخ دار ایجاد شده توسط دست یا ماشین تشکیل شده بودند. کارت ها برای امکان ذخیره سازی و دسترسی به اطلاعات وارد رایانه ها می شدند. با توسعه فناوری های جدید و بهتر ، این محیط ذخیره سازی اطلاعات تقریباً ناپدید شد.
6 علت شایع از دست دادن داده های دیجیتال
روش های مختلفی وجود دارد که می تواند داده های دیجیتالی را از دست بدهد. من شش روش معمول را در زیر ذکر کرده ام. به طور کلی ، بهترین راه برای محافظت از داده ها تهیه نسخه پشتیبان از آنها در مکان های مختلف است.
- حذف تصادفی: این یک مشکل بسیار رایج است و برای بیشتر افرادی که با داده ها سر و کار دارند از جمله خودم اتفاق افتاده است. علاوه بر حذف ، قالب بندی مجدد دستگاه همچنین می تواند باعث از بین رفتن اطلاعات ذخیره شده شود.
- قطع برق: بسیاری از دستگاه های الکترونیکی برای عملکرد صحیح و نگهداری داده ها به برق بستگی دارند. بنابراین از دست دادن قدرت می تواند مختل کننده یا مخرب باشد ، خصوصاً در مواردی که افت برق ناگهانی است. علاوه بر اتلاف برق ، افزایش قدرت نیز می تواند مشکلاتی ایجاد کند.
- نشت ، قطره و سایر حوادث فیزیکی: هر چیزی که باعث آسیب فیزیکی به دستگاه ذخیره شود می تواند داده ها را خراب کند یا از دسترسی به آن جلوگیری کند. حتی تصادفات جزئی ، مانند دست کشیدن یک فنجان قهوه ، ممکن است تمام مواردی باشد که باعث از بین رفتن مقدار زیادی داده می شود.
- ویروس ها و سایر اشکال بدافزار: بسیاری از اشکال مدرن ذخیره سازی اطلاعات دیجیتال در معرض اینترنت قرار دارند. این بدان معناست که داده ها توسط نرم افزارهای مخرب ، مستقیماً یا از طریق خسارت وسیع تری که گفته می شود سیستم عامل است ، خراب می شوند.
- سرقت: چه از طریق سرقت ، جیب بری ، جیب زدن ، یا انواع دیگر سرقت ، می توانید کل دستگاه و تمام اطلاعات موجود در آن را از دست دهید.
- آتش سوزی ، سیل ، انفجار و سایر حوادث فاجعه بار: همه اینها می تواند مقدار زیادی از داده ها را از بین ببرد. این یکی از دلایل اصلی این است که چرا داده ها هرگز نباید در همان ساختمان پشتیبان تهیه شوند ، بلکه در یک مکان جداگانه تهیه می شوند.
